Hoop Doet Leven
Je zal zien dat op een dag
Alles beter gaat
Dan loop je met een lach
Fluitend over straat
En wat de mensen denken
Dat kan je dan niets schelen
Jij bent niet alleen
Ook al zijn zij met zo velen
Want je weet nu dat je niet
Meer de enige bent
Er zijn zoveel mensen om je heen
die je wel of niet kent
Die ook ontzettend onzeker waren
En misschien soms nog wel eens zijn
Die hebben moeten leren
Om te leven met die pijn
Want of je nu de rol kiest
Van slachtoffer of dader
Uiteindelijk zijn we allemaal
Slachtoffer van het kader
Het kader dat je krijgt
Om in gestopt te worden
Is niet wie je wil zijn of wie je bent
Het is iets waardoor je wordt herkent
Maar zeg nou zelf
Wil jij ook zo’n stempel?
Of gaan we met z’n allen
Over die hoge drempel?
Zodat een kind weer kind mag zijn
En later een ook een vriend kan zijn
Een utopie of een mooi streven?
Het maakt niet uit, want hoop doet leven
Reacties op ‘Hoop Doet Leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!