des te meer

2/1/2016

keek ik naar jouw
als iets zo ver
als mijn dromen dichtbij
terwijl de aarde sterft
door het verderf
dankzij de 1%

keek ik er naar uit
iets nieuws
dat niet wegvlucht
bij het eerste gerucht

terwijl soms een orkaan
hen niet afschrikt
om verder te gaan
dan het einde
van de avond

wou ik je begroeten
mijn hart weg schenken
bij affiniteit
maar enkel
bij meer dan 3 seconden respijt

blijft er steeds
de ervaring
die Tijd meebrengt :
wantrouwen - cynisme
zonder vooropzeg
om de bittere pil te vergulden

is het opnieuw een nieuwe jaar
met dezelfde ontgoochelingen
die het oude jaar herkent