vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verpakt
Drassige grond, de tranen verbannen.
Rillende kou en warmte met plannen
Intens verlangen, ik kan er niet bij
Enkeling horen , zo troebel langszij
Treurig de zon zien schijnen, afgeleefd
Weinig zuurstof, teveel gestreefd
Eén prikkel, genoeg om ver te springen
Even verluchten en zin in nieuwe dingen
Reacties op ‘Verpakt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!