vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
zelfverminking
Zelfverminking
Ik krab, ik snij, ik bijt
Zodat het me bevrijd
Van alle morele pijn
En geestelijk venijn
Met mes, dwangmatig
Ongelukkig, regelmatig
’n Brandende sigaret
Genotvol op m’n vel gezet
‘n Schreeuw om hulp
’n Versierd lichaam
Door zelfverwonding
Kan ik er weer tegenaan
Lutwine de cocker
Ingezonden door
Geplaatst op
01-03-2016
Over dit gedicht
zelfverminking
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZelfverminkingReacties op ‘zelfverminking’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!