vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Over leven
Als het leven stil staat en zichzelf wil verlaten
Cellen gesloopt, geen zin meer om te praten
Haastig op weg, nog geen afscheid genomen
Tastend in het donker, kapot geslagen dromen
Treurig de mooiste herinneringen laten gaan
Ingedommeld en bijna stoppen met bestaan
En niemand weet wie dit zo heeft geregeld
Neergezet op aarde, tot de dood verzegeld
Toekomst ver weg en weinig tijd om te profiteren
Wegtikkende klok, op het leven concentreren
Erin blijven geloven, op naar de goeie afloop
Einde is dichtbij, altijd optrekken aan dat beetje hoop
Reacties op ‘Over leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!