vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In vervreemding
als de schemer
zich verdiept
heeft dat altijd
iets mystieks
hoor ik stilte
voel hoe licht en
donker zich bewegen
in hun strijd om leven
proef droefheid
van melancholie
omdat ik weer
het spijtig einde zie
van wat een mooie
dag ons bracht
aan zonnepracht
in prille lentetooi
nu verduisterd door
het holle van de nacht
in vervreemding kijk ik op
weet dat de avond warm lacht
wil melker
07/03/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
07-03-2016
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Melancholie Mystiek SchemerReacties op ‘In vervreemding’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!