twee gezichten

Het is fijn om even niet mezelf te hoeven zijn alle pijn vergeten, zodat niemand het komt te weten dat het me allemaal teveel wordt. Tranen vallen langs me heen ik voel me zo alleen. Schuilend achter mijn donkere zelf zie ik toch nog een beetje van mezelf , zonder zorgen in het leven ook al is dat maar voor even. Donkere gedachtes nemen het vaak over, dan ben ik niet zoals ik mezelf ken. Geef me de kans om te zijn wie ik ben.