Mijn reis
Mijn reis begon toen ik je warmte voelde,
je zoetheid rook en je liefde proefde.
Het was jij die mijn hersenen liet stoppen
en mijn hart liet werken.
Het was door jou,dat ik in deze tijd
nergens aan kan denken.
Ik zal lopen tot er geen land meer is,
varen tot er geen zeeën meer zijn
en vliegen tot de lucht zichzelf uit
de wereld heeft gezogen.
Ik zal zoeken naar het licht.
Het licht dat jij me gaf.
Het licht dat ik toch niet heb gekozen.
Dag en nacht,
Lente en herfst,
Dood of levend.
Ik zal zoeken naar hetgeen zo zacht,
het allerbeste,
dat ik nooit eerder hebben gekend.
En als ik jou,of liever vond gevonden heb,
zullen wij ademen tot de lucht
is teruggekeerd.
Wenen tot de zeeën zijn herboren.
Wij zullen samen zijn,
als nooit tevoren.
Sandra dc
Reacties op ‘Mijn reis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!