vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdwenen lokroep
Nu bloesemgeuren
aan mij voorbij gaan
ik de lokroep van vogels niet
meer hoor
het besef van ‘n nieuwe morgen
voor altijd verloor
weet dan
dat alle glans vanachter
mijn gesloten ogen is verdwenen
verloren aan een lichaam
verwrongen van pijn
Laat me los
nu te mogen sterven zal
slechts een verlossing zijn
.
Loes Schaap/droomster
www.droomster.nl
Reacties op ‘Verdwenen lokroep’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!