De bewoners van de Zalmrivier

Aan de avond zagen zij het land
voor de nacht dat de heerser bracht
het deed hen de stevens wenden
naar het door de zee gekozen lot

Steeds verder vertakten daar de bomen
op gronden van enkel mos en stenen
om te herhalen alles keer op de keren
in smeulend vuur de saga voort

Door de te boek gestelde woorden heen
ging ver achter het lange vergeten huis
schuil niets meer dan het wrakke hout
de armoe van laagsgewijs gestapeld veen.

Guido van Geel