vorige gedicht
vorige gedicht
Ploeteren.
Ik verdrink aan land
in een wereld,
zelf gecreëerd.
Gedachten als aarde,
met gras op zijn rug.
Hier zwemmen,
heb ik nooit geleerd.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-06-2016
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MelancholieReacties op ‘Ploeteren.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!