vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op kamers
Daar gaat haar zoon,
studeren in Amsterdam,
ze wist dat eens
ook deze dag kwam.
Hij was de jongste en
woonde alleen nog thuis,
maar nu ging hij ook
uit het ouderlijk huis.
Daar zaten ze nu aan tafel,
tegenover elkaar,
niet meer de schoolverhalen,
wat voelde dat raar.
Kinderen opvoeden en leren
op eigen benen te staan,
deze weg kan moeilijk wezen
maar dit moet je ook leren gaan.
Reacties op ‘Op kamers’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!