vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verboden terrein
Verboden terrein
Ik ben terug begonnen met schrijven,kon van de pen niet blijven , ik moet mijn gevoel gaan neerschrijven.
Wist ik maar zeker, dak ik zeker wist wat je echt voelde , en wat je werkelijk met "echte liefde" bedoelde.
Waarom blijft jou gedrag zo voorspellend ,nooit geruststellend enkel teleurstellend.
Mijn handen die blijven beven , ik moet leren ... minder om jou te geven.
Haal je wapens boven..tijdens de strijd om mijn hart te beroven.
Want ik zal er niet altijd zijn , teveel gewandeld op verboden terrein.
Mingimi.
Reacties op ‘Verboden terrein’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!