De nachtverpleegsster

Ik lig gespannen af te wachten
tot de nachtverpleegster komt
Verward zijn mijn gedachten
soms een beetje al te bont

Klop klop
donker tegen ‘t bleke lichtverschijnt ze
zacht belicht
Er zweeft een aureool rond haar gezicht

Ik ben van de kaart voel me verward
Mijn polsen slaan in driekwartsmaat
Ze nadert
buigt voorover naar mijn hart
dat nu een vlugge tarantella slaat

"Gaat het goed meneer
heb je geen zeer
Je pols is aan de vlugge kant
Is er wat aan de hand
Wellicht ben je wat opgewonden
dat is normaal met al die sonden"

Mevrouw
t zijn niet de sonden die mijn hart zo zeer verwonden
T is mijn zotte kop die op hol slaat
als jij mijn kamer binnen gaat
Je kent de spreuk van tante kaatje
over de oude bok
en het groen blaadje