vorige gedicht
vorige gedicht
Nooit goed genoeg word ik
Ik heb me telkens
Weer kwetsbaar
Opgesteld
Ookal had ik nog
Meer best gedaan
Me gevoelens na
Je te uiten was
Tog op niks uit gelopen
Want je liet niets
Van je gevoelens merken
Dus om nu je hart
Te blijven roven
Heb dat nog zin
Je zegt zelf dat
Ik je keer op keer
Teleurstelling
En goed genoeg
Was ik nooit
Hoe me best ik ook zal doen
Moet alleen mijn liefde
Geven zo dat je ik je blijer maak
Maar seruis heb je nooit zo gezien
Ik ben even klaar mee
Je ziet niet eens al liefde
Je wil alleen da ik
Je hartje en ego streel
Reacties op ‘Nooit goed genoeg word ik’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!