vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Licht leidde mij
ik weefde
pure kleuren uit
het scheppingsverhaal
geen schakering
of diepere nuancering
maar heel basaal
zweefde boven
het vormgeven
van het eerste leven
hoorde het zingen
van immense koren
nog ongeboren kinderen
er was geen hemelpoort
licht leidde mij
in warme intensiteit
wist en begreep
het eerste vibreren
op goddelijk niveau
waarom bleef
mijn lichaam beneden
was ik nog niet afgesneden
keek om voelde de draad
ging terug naar mijn lijf
schijndood op de rug
wil melker
19/08/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
19-08-2016
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bde Dood SchijndoodReacties op ‘Licht leidde mij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!