vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ver verleden
Ik lees de brieven, de teksten van toen
proef wat ze nu met mij doen
Ik zag nog geen menselijk kwaad
en zie nu het klopt niet al wat er staat
Woorden liepen er vast als een wiel
draaiend in de motor van mijn ziel
De zuurstof werd langzaam vervuild
klemmend in mijn keel die zachtjes huilt
Het zijn de beelden, de gestalten van weleer
ze zijn er nog en toch ook niet meer.
www.josevanrosmalen.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
21-08-2016
Over dit gedicht
gedicht over herinneringen
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering VerledenReacties op ‘Ver verleden’
-
Ja, herinneringen, ze zijn relatief , maar soms ook weer niet. Dan overheersen ze en verlies ik mezelf! Terug naar het NU!! Lieve groet.
Verwijderde gebruiker - 23-08-2016 om 12:27
-
herinneringen opnieuw bekijken, kan een ander licht oproepen, je ervaring van toen, voelt nu uiteraard anders.
Marill - 24-08-2016 om 08:54