StilteKabaal
Ik hoor de hele tijd,
dat de tijd hoort te helen.
Ik zie je verborgen strijd,
om jouw omstreden zicht te verbergen.
Enkel ik voel dat jij goed voelt,
dat jouw doen mij niet enkel goed doet.
Ik ruik jouw pijn die je van vertrouwen weerhoudt.
Door jouw geur peins ik over houden van.
Ik wist dat jij naar meer zou blijven smaken.
Ik ging omdat ik niets meer proefde dan verwijten.
De kosten voor mij, gaf ik waarde, lieve schat.
Schat dat het jou, een ware liefde gaat kosten.
Jij kan me schijnbaar echt niet laten zien,
wat je niet zien laat.
Ik kan naar jou reiken, vol hoop.
Liefde kan je alleen hoopvol bereiken.
Ik wil graag dat je dat weet
en weet dat je dat graag wil.
Reacties op ‘StilteKabaal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!