vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De golven
Golven vormen zich
Ze worden steeds hoger, groter en krachtiger
Ze slaan zich met geweld tegen de rotsen
Het wordt met de minuut prachtiger
Het natuurgeweld zo mooi
Het is rustgevend
Het lijkt of de golven al mijn zorgen meenemen
En op de rotsen laten kletteren
De zee zo levend
Golf na golf,
Elk toch weer anders
Elk heeft zijn eigen karakter
De een wat krachtiger dan de ander
De golven bij zonsondergang
Weerkaatsen het licht van de zon
Zo'n mooi natuurverschijnsel
Ik kan hier wel uren wegdromen
Esmee
Reacties op ‘De golven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!