Wat zij niet kunnen zien
Je voelt je rot van binnen
Het zijn al die dingen
Die je pijn doen dag en nacht
Waarvan je dit nooit van had verwacht.
En dan op een avond begint een ruzie
Terwijl alles wat je zei niet boos bedoeld was.
En zelfs de mensen die jou aardig leken
Waren gewoon aan het faken
Inplaats van jou helpen
Zitten ze jou uit te schelden
Maar hun kunnen mij geen pijn doen
Dat kan alleen hij, hij die me nu negeert
Bang om hem te verliezen
Bang dat hij niet voor jou gaat kiezen.
Bang zijn voor je keuzes die je maakt
Omdat je niet nog n keer wilt verliezen
Dingen doen waar je meteen spijt van hebt
En 'ik doe dat nooit meer' tegen jezelf zegt
Nachten lig je wakker met tranen in je ogen
Je kan gewoon al deze dingen niet geloven.
Dan ga je naar school en ziet hem weer
En hij kijkt naar je voor de zoveelste keer.
Je hoopt dat hij iets tegen je gaat zeggen
Zodat je hem alles kan uitleggen.
Na school mis je hem zo erg
Maar hij geeft niet om me, denkt
Ik hoop ik krijg nog 1 kans
Dan verpest ik deze niet.
En zal alles weer goed worden tussen ons.
Reacties op ‘Wat zij niet kunnen zien’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!