Poëzie in iedereen

Iedereen kan poëzie schrijven
iedereen ziet poëzie in de ogen van mensen
maar niemand zoekt
naar de hoeken van literatuur
iedereen heeft zijn eigen woorden
de creativiteit van de taal
is kleurrijk
alleen weten mensen
de juiste stiften niet te gebruiken
of ze weten niet waar het trema te plaatsen.
Mensen herinneren zich de poëzie
in de oude liefde
wanneer het hart zich sluit
in holle omstandigheden
poëzie wordt een herinnering
een vast schrijfsel tussen
geschreven beelden.