mishandeling
Op gegroeid in een agressief milieu
Snelle irritaties, jaloezie en zoveel ruzies
Je geeft het aan je bent het beu
Negatieve gedachtes dit zijn jou illusies
Je gaat steeds meer op je vader lijken
Wat is het dat jou zo boos maakt
Gewelddadig naar dierbare, terwijl anderen staan toe te kijken.
Zoveel woorden worden er gezegd wat me raakt
Je ziet je zelf steeds meer veranderen
Die blik in de ogen, je merkwaardig gedrag, het word voorspelbaar
Steeds alert moeten wezen op hoe ik je ga benaderen
Er hoeft maar iets te gebeuren of te zeggen en het raakt jou bij de verkeerde snaar
Je bent zo ontzettend opgefokt
Ik hoor je harde boze trillende stem
En zegt dat ik het uit heb gelokt
En dat sla je helemaal door, je hebt geen rem
Psychisch en lichamelijk geweld
Zo te keer gaan als een beest, je gesmeekt om te stoppen
Geroepen dat ik dit alles meld
Maar je luistert niet en je bleef maar door schoppen
Kruipend over de grond zocht ik naar een uitweg
Je voetstappen kwamen dichter bij, ik hoorde je snelle ademhaling
Pakt me op en gooit me tegen de heg
Wat er met me zou gebeuren is jou bepaling
Huilend, schreeuwend en voor al machteloos sta ik tegen de muur
Daar kijk je me nog één keer aan met die woedende ogen
Dit alles lijkt veel langer te duren dan een uur
Ik probeer me tranen af te drogen
Je laat me ineens los, ik val met klap op de grond
Je loopt weg en ik zie je achterom kijken, je beseft wat je hebt gedaan
Het besef van je gedrag, je zegt dit alles is niet gezond
Je bood je excuses aan en vond erg dat ik dit alles heb moeten doorstaan
Vanaf dit moment afscheid van je genomen
Op weg naar huis kwam het besef bij mij
Hoe kan dit zo ver zijn gekomen
geen boosheid, agressief gedrag meer tegen me, nu ben ik vrij
Ingezonden door
Geplaatst op
22-10-2016
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MachteloosheidReacties op ‘mishandeling’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!