Kanker - menselijk leed
En plots krijg je onverwacht slecht nieuws te horen
Een paar woorden die heel het leven komen verstoren
Nu meteen, stantepede, uit de realiteit gehaald
Eensklapse afzondering, opeens compleet verdwaald
Nerveuse noodsignalen, de kamer hopeloos vergrendeld
Thuiskomen tussen de tralies, door natuur geveld
Wachten op een vonnis en nooit misdadige feiten gepleegd
In deze wereld zonder rechtspraak, de moraal weggeveegd
Neergekomen in een vertrek, weinig ademruimte gegund
Tegen de ziekte vechten, die het op lichaam heeft gemunt
Innerlijke veldslag, het brein bijna volledig lam gelegd
Geen weerstand meer, een oneerlijke strijd, waanzinnig gevecht
Niettegenstaande deze verschrikking, blijven hopen
Eindeloos lange wachttijd, door een naaldoog gekropen
Geef nooit op, blijf durven dromen, geloven en gaan
Eigenzinnig terugvechten, d’ er altijd tegenaan
Nabije toekomst overleven en kanker verslaan
Reacties op ‘Kanker - menselijk leed’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!