Nevelachtig

Een elegant mistgordijn, zo onzichtbaar zacht
Even de wolken in, witdichte overmacht
Netjes over het hele landschap uitgestrooid
Tegen de boomtoppen praten, de aarde ontdooit
In druppels landen op de sompige ondergrond
Elk organisme opent hebberig z’n mond
Natuur op z’n best, die o zo mooie ochtendstond