de jongen in zwarte cape (14)
9/9/2016
keek rondom zich
als een regenworm
tussen een groep mieren
als een kalkoen
in een groep zwanen
voelde zich verbonden
maar wist amper
hoe zich verbonden te tonen
de jongen in zwarte cape
was iemand die leeft
tussen duisternis en licht
een schemerwezen
noch bij dag of nacht behorende
de jongen in zwarte cape
dacht teveel na over het leven
omdat hijzelf - amper bij het leven hoorde
de jongen in zwarte cape
zuchtte hardop
omdat hij moet leren leven
met niets of niemand
wie heeft hem dat ooit geleerd ?
de jongen in zwarte cape
gaf zijn paard de sporen
ging razend op weg
naar de dicht bijzijnde kroeg
dronk zich te pletter
zag pas s morgens
wie naast hem lag
dacht stilletjes : ik moet erg van streek geweest zijn
gisteren of was het eergisteren ?
de jongen in zwarte cape voelde zich
als de onbeholpen Zwarte Piet van Sinterklaas - soms
Reacties op ‘de jongen in zwarte cape (14)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!