heimwee

Fietsend door de groene paden,
zie ik voor mij twee rode draden.

Kijkend naar een lief groepje meisjes, nog zo jong, naïef en klein,
bedenk ik mij, hoe graag ik dat nu weer zou zijn.

Het rode koord danst op en neer,
zo verrukt blijven ze springen, keer op keer.

Hoewel ik veel van deze dingen,
opnieuw zou willen doen,
moet ik mijzelf bedwingen,
en verder gaan door het groen.

Fietsend door de groene paden,
zie ik wat de verdere bladeren verraden,

En bedenk ik mij met een lach,
dat voor mij lag, een mooie dag.