vorige gedicht
vorige gedicht
Tara
Zoals bij de bloemen
In het veld,
Zijn onze dagen
Op deze aarde geteld.
Haastig snellen wij
Onze dood tegemoet.
De religieuze troost
Smaakt bitter-zoet.
Mens maak je los
Van je innerlijke nood.
Het Waarlijk leven
Kent geen einde nog dood.
Reacties op ‘Tara’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!