vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ornan
De talloze sterren
Het heelal belicht.
Mijn hart vol verlangen
Blik omhoog gericht.
Ogen die wachten
Op een teken in de nacht.
Oren die luisteren
Naar een stem o zo zacht.
Niets te horen
Of te zien.
Alles tevergeefs
Misschien?
En dan
Volkomen onverwacht.
Een kleine stem
Teer en zacht.
Kijk in je zelf
Luister geduldig en wacht.
Het geheime aller dingen
Is in de mens ondergebracht.
Reacties op ‘Ornan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!