Kerende post
voor Istvan Koning
De navel viel van de regen in de drup
en kon geen pap meer zeggen als zo moe
hij was van het schroeiend vrouwenvlees
waarin hij zonk en hij siste als de slang
die eindeloos in zijn staart haar appel beet.
Totdat hij later buiten gegooid
de storm op zag komen uit de troggen
van een aangewaaide wolkenzee
om het keer op keer weer te weten
dat, noch hij noch enig ander
noch een gene die te preken pleegt
iets zinnigs op te spelden had.
dan alleen de massaal gesleten
constante van onwaarschijnlijkheid.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
05-01-2017
Over dit gedicht
‘Vragen staat vrij’, zei de cipier en rammelde van de honger.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Istvankoning LevenslangReacties op ‘Kerende post’
-
Is je eigen ziel dan de enige waarheid? Prachtig in beeld gebracht wat dogma probeerden in te pompen.
Istvan Koning - 21-02-2018 om 13:40
-
'Zoeken is het doel, vinden is toeval', zei een prins van Serendip en zijn broers deden niet anders.
guido - 21-02-2018 om 20:30