Gedoopt in inkt

ik lees het bos
dat landschap
opzuigt uit de aarde

sprieten reiken
nietigheid in hun hoop
de hemel te bewegen

wortels zoeken
in de kale grond
naar water om te leven

op hun papier
schrijf ik mijn
afscheid letters hier

gedoopt in inkt
van zwarte vennen
wil mijn pen niet wennen

aan de voetangels
en klemmen van de
vele jagers in dit bos

zij hoofdstukken
de grote grazers in
hun weidelijk complot

het goede hout is op
veel dieren zijn verdwenen
het landschap werd hun strop


wil melker
14/01/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl