vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
oxido
ijzeren woorden,
dansen op gouden koorden,
pasjes, door mijn hoofd.
het ijzer vergaat,
mijn koepel beslaat,
aanwakkeren, doet de mist.
die mist als een list,
mijn wegen beslist,
genomen de keus van de twijfel.
de twijfel is weg,
wat over is pech,
hoort u nu toch,
wat ik zeg.
ik zeg met een zucht,
het goud is verdwenen,
uit de orde verschenen,
nam het de benen.
Reacties op ‘oxido’
-
'Het is niet alles goud wat er blinkt', zei de edelsmid en sloeg op zijn duim.
guido - 06-02-2017 om 21:28