Waar te gaan

Aan Johan de Geest

Waar de ruggen stoffig leunen
slapen de verzen hun dodendagen
met tussen kaft en kaft de zilver-
visjes die aan de strofen knagen.

Waar het stof glinstert en daalt
vergeten in de late namiddagzon
dekt laag op laag een zacht grijze
waas over waar geen mens naar taalt.

Waar Bilderdijk heer was van Teisterbant.
Waar van Potgieter een straatnaam rest
Waar die Willem ooit Madocke maecte.
Staat de dichter gesloten in zijn goud op snee.

Guido van Geel