vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het is uit
ik roep je naam
je blijft even staan
kijk om je heen
mijn hart word als steen
jou blik in je ogen
ik heb die blik nooit gemogen
je ogen verduisteren
je wil niet meer naar me luisteren
loop weg voor de waarheid
zonder afscheid
stug loop je vooruit
het is uit
ons bestaan was ooit een feit
maar ik ben het nu kwijt
we gaan allebei nu weer een eigen weg tegemoet
het voelt eigenlijk best wel goed...
Reacties op ‘Het is uit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!