vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Slagen maar niet denken
Je woorden doen me pijn
Altijd zullen ze bij me zijn
Jij, je lacht er maar mee
Heb je gedacht aan hoe ik me voel? Nee
Je slagen laten me blauw achter
Tranen rollen in mijn ogen
Sindsdien praat ik toch wat zachter
Nadat je vuist kwam aangevlogen
Reacties op ‘Slagen maar niet denken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!