vorige gedicht
vorige gedicht
in het holst ...
17/3/2017
in het holst van de dag
in het midden van de nacht
dacht ik aan jouw
dacht, ik aan jouw ...
wie je ook bent
wie,je ook kent
maar de jaren bleven
me tarten ...
mijn emoties
werden Sneeuwvlokken
in Hun lente
mijn emoties
bleven onzichbaar en onverwacht toch de Mijne
in hun Puzzelige Wereld
in hun Informatica Wereld
sterven mijn gevoelens een stille dood
zonder klankbord
zonder spiegelbeeld
zonder dank ...
een Sirene op het droge
uitgedroogd door de tijd
terwijl de zon scheen
de maan verscheen
dan het Duister
dan de Kilte ...
Reacties op ‘in het holst ...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!