Not in this lifetime
NOT IN THIS LIFETIME
Vaag is de glimp van je, die ik soms opvang.
Mijn hart schreeuwt dat het genoeg geweest is...
Het verheerlijken van jouw dubieuze ziel.
Jij bent uit me gerukt, zonder mededogen.
Weg was je, alles van je...
Tot er niets meer overschoot dan een wrang verlangen naar wat ooit was geweest.
En wat ooit was geweest, was mooi.
Zo allesverslindend mooi.
Ooit moet ik jou begraven, zoals dat stuk van je...
Vorig jaar in juni.
Had je maar heel even gezien dat mijn liefde genoeg kon zijn.
De pijn die voortvloeide uit het opgeven van wat ons moest voorstellen werd ook allesverslindend.
En jij was niet meer wie ik dacht en misschien wou dat je was.
En ik was niet meer wie jij wou dat ik was.
Met de laatste strohalmen bleef en blijf ik mij vastklampen aan jouw ziel, aan ons geluk en verdriet.
Niet wetend hoe stevig die strohalmen zijn.
De glimp mag vaag zijn, het houden van blijft helaas helder.
Verliefd worden op een ziel doet pijn als het niet meer mag, ook als is die dan dubieus.
Inge Vanhoorne
Ingezonden door
Geplaatst op
21-04-2017
Over dit gedicht
Dit 'gedicht' gaat over het niet kunnen verwerken van een destructieve maar passionele relatie die reeds vorig jaar noodlottig eindigde. Het gaat ovet de frustratie, het onbegrip en het verdriet over wat had kunnen zijn...
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Abortus LiefdesverdrietReacties op ‘Not in this lifetime’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!