Al gaande

Al gaande.

Van tijd, dat heb je
me niet verteld.
Toen was de ruimte
betekenisloos,
voor mij althans
alleen blokkendoos

van tijd tot tijd
veranderde afstand.
Hier en daar ruimte
bij jou of alleen,
voorbij bijkans aan
muren om me heen

tijd krijgt fasen
gisteren, nu, morgen.
Uurwerken wijzen dat
ergens in omgeving,
indrukken zijn
voor enige beleving

tijd lijken etappes
jong, volwassen, oud.
Leeftijden de pylonen
waarlangs de weg,
te begaan om
bestemming bereiken

bijtijds ontdekking
gaat in een stroom
Begin, onderweg, eind
als levende rivier
die me bezielt,
door bestaan stroomt.

01 mei 2017
Frans Veenhoven, Poet 210-01.