vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Muur van mislukking
Je begon misschien goed
een leven zonder zorgen
maar dat is veranderd
je staat voor een muur
en probeert erdoorheen te breken
maar je faalt, elke keer weer
je slaat en slaat
maar je mislukkingen zijn te groot... te sterk
je wordt kwader en kwader
en slaat tot je handen bloeden
tot je opgeeft... en huilend ineen zakt
je doet je ogen open..
en dan zie je het
een deur... een raam... een gat
deze onbreekbare kamer.. heeft maar 1 muur
en je hoeft er niet op te slaan..
je hoeft er alleen maar langs
dus soms hoe je niet keihard te werken..
soms hoef je alleen maar even op te letten.
TD
Reacties op ‘Muur van mislukking’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!