Fibromyalgi, mijn strijd 2

Ja jij, ja jij, ja jij die fibromyalgie
jij ben niet fijn je bent ontoerekenbaar
zo voel ik me goed en zo sla je weer toe
jij neemt mijn kracht zo vaak van mij af
jij o ja jij je maakt me zo ontzettend moe
jij laat mij vechten iedere dag
en zo dat ik niet opgeven mag
jij jij onberekenbare gek
zo kun je alles o ja teveel
maar jij ja jij ,jij zorgt er wel voor
dat je ineens niet meer kunt daardoor
jij laat mij lijden o nee dat wil je
maar je vergeet mij ik geef niet aan je toe
ook al vecht ik dagen en ben ik doodmoe
jij ja jij je hoort het goed jij de fibromy-algi
je denkt mij stuk te kunnen maken
jij jij denkt mij met alle hevigheid te kunnen raken
o nee ik zal dat niet toelaten
ik zal blijven vechten elke dag weer
al doet mijn lijf o nog zo zeer
nooit zal je het van mij kunnen winnen
nooit zal ik je toestaan mij te beminnen
al sla je nog zo hard toe
al ben ik nog zo ontzettend moe
ja jij jij onberekenbare gek
mij krijg je niet eronder
al kan ik niet meer springen als een veulen
jij kan het me niet verbieden
al ben ik het vechten nog zo moe
toegeven aan jou dat is nooit iets wat ik doe
jij ja jij je hoort het goed
want wat je ook met mij doet
ik leef en wil in liefde leven
en zal dus echt niet voor jou beven
ja jij ja jij wanneer ga je weer weg?
ja ik weet dat zal nooit gebeuren
dus ik zal nu op houden met zeuren
maar ik vind jou stom en keihard
en haat je tot in het diepst van mijn hart