vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwemmen
Ik kan zwemmen maar verdrink in mijn verdriet
Ik fluister je naam maar je hoort me niet,
Tranen stromen maar je ziet ze niet
Ik heb je nodig maar je bent er niet
Je bent er niet ik leg tegels voor het pad die wil belopen
Het pad van pijn en verdriet als mijn hart weer is gebroken
En het pad van liefde en geluk als ik door blijf lopen
Wat je niet dood maakt
Maakt je sterker
Ik kan alleen maar hopen
Reacties op ‘Zwemmen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!