vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Symbolica op de dodenakker
treurt tegen haar gebroken zuil
te midden van het vallend blad
over de vlinder die vervlogen is
en de druiven die haar smaakten
verging verviel niet alles tot vuil
ten dienste de reine moeder maagd
om te baren waar stront en pis
regel is en zij de grot bewaakte
al ware het Demeter Hades muil
met obolen en al het duister pad
om aan te zitten aan de dode dis
die daaronder voor de wormen is.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
23-09-2017
Over dit gedicht
'Ik graaf mijn eigen graf', zei grafdelver en deed heel kalm aan.
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Guidovangeel Levenslust LiefdeReacties op ‘Symbolica op de dodenakker’
-
Mijn dichtersdorst gelest; Guido op zijn best!
Verwijderde gebruiker - 25-09-2017 om 12:11
-
voortreffelijk
Istvan Koning - 27-09-2017 om 16:25