vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Elfje
Een rozenblaadje zweeft naar de grond
Hij valt, want hij is niet meer gezond
Nu is hij bruin maar eens was hij rood
Zeg, dat blaadje, gaat dat nu dood?
Neen, een elfje vangt het in haar hand
Dat blaadje zweeft nu net boven het zand
Ze streelt het blaadje heel erg zacht
En dat wordt plots weer rood,
Als het elfje lacht
Ze brengt het terug naar de roos,
En naait het stevig vast
Met zijden draad, die precies in haar handjes past
Ze geeft het nog een kusje, dat prachtige blad
Dat nu precies zit waar het eerst zat
Reacties op ‘Elfje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!