Kast

Een grote zwarte kast
Zonder deuren of ramen
Zonder vakken en laden

Gebouwd met pijn en verdriet
waardoor ik van de leuke dingen
niet meer geniet

Elke dag komt alles er weer uit
en beheerst het mijn leven
Het maakt me onzeker en laat me
telkens alles opnieuw beleven

Er moeten deuren in de kast
Dan krijg ik al minder last
Dan nog vakken en laden om
de nare herinneringen in te bewaren
Ramen om niet alles te verbergen
maar ik ook niet meer hoef te verzwelgen

Niet meer leven in angst en pijn maar zonder
te hoeven nadenken mezelf weer kunnen zijn
Niet meer trappen en douwen maar leren dat er
mensen zijn op wie je kan bouwen en met heel
je hart van kan houden.