vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
stelsel
Er schijnt nu een licht;
het verandert mijn zicht.
Het zicht op de zaken,
doet mij langzaam ontwaken.
Een fel nieuw licht,
met mijn ogen dicht,
hoop ik, dat jij ze zult sperren.
sperren, sperren,
een reis naar verren,
zo ver mogelijk hier vandaan.
Laten we gaan,
naar de maan.
Laten we tellen,
de stellen,
van weerzinwekkende sterren.
Reacties op ‘stelsel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!