vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het laatste blad
ik was
het laatste blad
dat de herfst
bijna liet hangen
heb met
bladeren geruiseld
een zomer lang
alle koelte gevangen
stormen getrotseerd
zag takken breken
waarvan het einde nog
niet was geformuleerd
nu somberend in een
wereld vol vergrijzen
donkere dagen die
in de ochtend al verijzen
ik val en vervolmaak
het kleurig herfsttapijt
weet in afscheid nemen dat
de nieuwe lente al is voorbereid
wil melker
17/11/2017
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Het laatste blad’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!