Terugweg

Weer loop ik door de straat
waar ik als kind liep te tollen
langzaam, zoals dat nu gaat
laat ik de tijd hier stollen.

Mama staat weer bij de deur
ik zie het raam, de regenpijp
het beeld komt van grijs tot kleur
nu ik die oude wereld meer begrijp.

De lantarenpaal waar ik in klom
de stoep waar ik als schipper naar vaarde
hier waar ik ineens verstom

Bij wat mijn hart steeds bewaarde
zo voltooit zich de som
van mijn levensdroom op aarde.

www.josevanrosmalen.nl