Vrienden
VRIENDEN
Ik wil niet meer leven.
Ik ben het hier zat.
Ik heb op deze wereld zo vaak onverdraagbare pijn gehad.
Met een mes in mn hand.
Denkend aan slechte gedachtens.
En de slechte dingen die ik heb beleefd.
Krijg je het gevoel dat niemand meer om me geeft.
De littekens op je polsen blijven komen.
En het bloed blijft maar stromen.
met de gedachte dat je misschien in een mooiere wereld zou komen.
Denkend van hoe zou ik mijn leven eindigen ?
Dat ik geen dingen meer heb aan mn kop.
met pillen, een mes, of misschien een strop ?
Maar als je denkt aan de blijde dingen in het leven.
En aan de mensen die toch nog zielsveel om je geven.
Dat is het gevoel, het gevoel dat moet je vasthouden.
Mensen op deze wereld zijn niet altijd slecht, er zijn ook mensen die van je zullen houden.
Die mensen heten je Vrienden,Het is een kort maar krachtig woord.
Echte vrienden zullen met je mee het leven doorgaan.
En zullen je nooit alleen laten staan.
Ze zijn er voor je, in moeilijke tijden.
in tijden van diepe smart en hoop, van list en bedrog.
Vrienden... daarvoor heb je ze toch ?
Ingezonden door
Geplaatst op
20-02-2009
Over dit gedicht
Mijn 1e gedicht, over vriendschap en verdriet. ik ben nog maar 15 en een beginner met dichten dus verwacht er maar liever niet zo veel van, tips izjn welkom ! Gr. Jan-Derk
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Pijn VriendenReacties op ‘Vrienden’
-
mooi gedicht;) Gr. Suzy
Soe-zie - 04-03-2011 om 18:10