De druktemaker

Uit 'Het Epigonium'

magistraal straalde de zon
toen ik door de bomen
dat ding zag ondergaan
het licht was kort maar mooi
ter afscheid alvorens
hij de deur opendeed
en ik achter hem
steeds dieper afdaalde
naar zijn vertrekken
alwaar hij mij onderwees
in wat de boeken
die daar stonden
te schimmelen
nog te zeggen hadden
hij leerde mij
zo het een en ander
dat hij voor mij inpakte
in vetbestendig pakpapier
met een touwtje erom
als een kind zo blij
werd ik uitgelaten
hij keek links
hij keek rechts
hij keek omhoog
hij keek omlaag
en zei gejaagd
ga maar gauw
nu het nog kan
ik rende als gezegd
terwijl maniakaal
de maan opkwam
voelde ik iets
in het pakje bewegen.

Guido van Geel