nieuwsgedicht 2017: zo lang... we maar doorgaan... met de vertoning...

Traag…

Vindt het jaar zijn eigen gang. Zeventig, het nieuwe negentig,
klingt een bitter klaaggezang. Gesloten stallen, allen bang.
Een kind in honger en oorlog geboren,

noem je dit een degelijke aanvang?

Zeventig noch negentig baten op de wintergladde baan.
Aanrijdingen troef... opgepakt of op vrije voet?
Familie en vriend blijft vol vragen nabestaan.
Wie IS de dader? Een halve vrouw of een man onder invloed?
Een tamme ever of dikke kastanje, tikkende vinger of kranke trouwstoet?
Een haatdragende blanke rallygroep? Of heeft jammergenoeg
toch de foute hoek doodgedaan?

Eén ding is zeker, razend spektakel en plein public
…wordt vervolgd…

Zeventig, dertig, vijftig noch negentig
aanvaarden heden Vlaamse hoofdsteden,
een inrijverbod noopt alom mobiliteitsplannen te smeden.
Een doorreisgebod voor duizenden die strandden…?
Of een omstreden inreisverbod en terugreisgebod voor illegale migranten…?
een omrijgebod voor aangelanden… per buggy, taxi of per beest
op safari, de grond in… of liever de wet
hardhandig overtreden?

Voor of tegen, net als 2 Belgen, die in ’t voorjaar de koers regeerden,
heb ik ook het zadel bestegen... al heeft koning auto nog lang niet afgetreden.

Was het nu Zeventig, Zestig of negentig,
neuriet 'eur opa een oude wijs
van groeiende macht, vrêe en peis.
Schokkend en bevend, verrimpeld en grijs,
zeurt ze, treurt ze, doolt ze rond.
Meezoekend de bestemming van 'r levensreis,
beurt 'eur (R)oma 'r weer op.
Verscheurd, onderbewapend, wat stil en naïef,
verbijt ze de pijn en zet ze zich schrap,
kleurt ze goud, diamant of platina ‘r blanco blad.
Klaar voor een volgende stap, neemt ze ‘r lot in ‘r eigen palm.

Thrillend en bevend, black en beautiful,
kleurt ze Blanche het doek en she’s not going to lose them all.

Zeven zussen Aarde, allen wentelend rond die ene pater,
lonken naar een nietige, explorerende Belg, snakkend naar water,
om eens bijzonder hoog te gaan, nu, nooit of later...
Zeven gewezen provinciewegen zoeken beheerder en stad Eeklo een date
om ‘ns diep in zee te gaan…, liever nu dan later.
Zeven delen wereld feesten mee… nu en tomorrow…
laten we klinken… fier op ons bier…tournée minérale!
In ’t Parlement vrezen ze geen kater
en in de Kamer herbeginnen ze graag wat later…

Eer we roze chocolatjes gaan zien, dames en heren, even uw aandacht
voor de rechtzetting van de grootste Oscar-flater... “Sorry voor alles...“

Zeventig, dat is haast negentig,
bullebakken hoofdrolspelers nep of echt.
Of je nu voor de charme van rozen hebt gekozen,
of het offensief van campagneretoriek,
of niet... je figureert
eenvoudigweg
in een digitaal schouwspel,
waarvan de regisseur mankeert.

In een strijd vol nijd en verwijt na verwijt
1. van vroeg Zaventems opstijgverbod tot landingsverbod voor Turks bestuur,
2. van gesuggereerd beeld- en voorschrijfverbod tot ongegeneerde censuur,
3. of van getolereerde moskee tot zegevierend kiesvee…
gaat de titel voor grootste tragédie,
ondanks het vertoon van een hels haantjesgevecht,
naar een zogenaamde bananenrepubliek,
de Prijsduif voor grootste parodie,
ondanks de uithaal van een laffe-boerenstreek,
naar wat kibbelende kippen uit de federale politiek…
en de hermelijn voor grootste dramaserie,
alle verwoede pogingen tot stemverbod
in een losgeslagen Zenuwoorlog tevergeefs,
naar een magere tweederdemeerderheid binnen een Academische kliek.
Het plukje Beatle-haar voor keeping up appearances rest als kopje troost
voor een simpele Rosse die net naast de Reuzenappel schoot…
want het is een premier met Rotten fish in ‘r kabinet,
die de Rookpijp aan Merkel gegeven heeft
en zelf met Bolhoed en glans niet alleen een wansmakelijk lapje spek,
maar ook al de verloren eieren binnenreef…

en die schrAndere drie
deden dat heus niet slecht…

Ctrl + Alt + netflix, de komedie
IS @ gedaan, Ctrl + Alt + CNN,
’t is nu ècht voor echt.

Zeventig is meer dan negentig,
luiden directeurs de schoolbel.
In first, second, third... fourth or even tenth...
is niet wat telt, die zes manoeuvres lukken wel.
Eén en twee en één en twee...
loeien Artsen, Agenten en Ambulanciers de noodtel.
Een bommetje
gevallen, neergestoten,
zijn elleboog, hun koppen, mijn cyberbrein
gekraakt, vernield, verbrand…
Afgedreigd, Afgeschoten
en fired…
Oh hell, snel! Tijd voor Actie… #who_will_care?
Een goede nachtrust in één, twee, drie?
Never stop DREAMing, blijf Ademen en slaapwel...

ZZZZZZZZ.... hoewel... Zeuuuhh… raasden stil en scheerlings langs
Zeuuuhh… kusten… de oceanen... huilden… schokten en lieten achter
een vloed van modder, baadden in het slijk, dat ’t bibberende Westen
langZaamaan de ogen open wrijft… SnooZZZZZZZ…

Nul...twin-tig...nul...veer-tig...stop...der-tig...
pech... ik krijg die paal niet aan de praat.
Volgegoten, overgelopen en potdicht, muurvast of mobiel...
deelt Smart Vlaanderen zijn bouw- en beweegbeleid,
< FLITS > met wat verbruiks- en isolatieraad,
< FLITS > en nog wat vul- en oplaadraad.
Search en vind de geknipte spoortijd,
Buy en ondersteun nog meer veiligheid,
Add en volg de Club en alle andere Super-ministerraad…
Like en voeg de daad bij de raad...
of Unlike en pleeg klimaatverraad.
Groen, grijs, roetzwart of poederwit… genoeg…? Of allemaal…
maar een druppel op een dodelijk hete continentale plaat?

Traag…

beste kijkers, hebben ze de eindmeet gehaald en daarom graag,
voor Van Gucht en ook voor vader A

een daverend, al dan niet oorverdovend Applaus,

want met zijn Allereerste start schoot hij
wèl in de roos, die Scone… ten spijt,
en met zijn Allereerste recordtijd,
heeft hij die ellendige siliconen spits er kieskoortsig afgelopen
en met Anderlecht heeft Coucke er ook niet naast geschoten.

Zeven Zonden in Zeventien… ’t zijn slechts vier heel kleine woordjes,
die met de geld-en-de zesde macht naar de Vele hemels zijn gegaan…
Eigen schuld, staatsschuld! Opgepast of Zuck en de zijnen hebben het gezien...
Gesmulfd of getsjeefd, mijn neus gloeit… lood,
Topboete of strenge sanctie, ’t wordt mij veel te warm…
Gegraaid, van geen schandaal gespaard
en dan toch mijn boekje #opgekuist, euh… leeggehaald…
om te geven nog nooit zo gul, zijn we het niet waard misschien?

één op zeven haalt de meet niet