Angst

Het begint met een onrustig gevoel
Ik sta op scherp en ben alert
Langzaam gaat mijn hartslag steeds
wat meer omhoog. De rustige blik
in mijn ogen word schichtig en
mijn ademhaling versneld zich.
De angsten nemen mij weer over.
Bang dat ik alles verkeerd doe
En de mensen om mij heen eigenlijk
helemaal niet op mij zitten te wachten.
Bang om juist de mensen die mij zo
dierbaar zijn kwijt te raken
Blinde paniek slaat toe, wat moet ik nu..
Ik trek me terug, het doet zo’n pijn
Ik zou nu zo graag iemand anders willen
zijn. Pijn en verdriet nemen de overhand,
ik maak me klein en zit in een hoekje
Wachtend tot dit gevoel mij weer langzaam verlaat